Dekbed

Toen ik uit Suriname terugkwam in Nederland moest ik opnieuw een huis inrichten.
Ook beddengoed moest ik kopen.
In Suriname heb je geen dekens nodig, je slaapt daar onder een dun laken.
Ik vond een prachtige donkerblauwe deken en sliep er heerlijk onder.
Maar in de winter was één deken niet warm genoeg, dus dezelfde deken in okergeel erbij gekocht.
Jarenlang heb ik er heerlijk onder geslapen.
Maar na vijfentwintig jaar werden de dekens wat dunner en ik besloot om over te stappen op een dekbed.
Maar wat een verschil, zo’n dikke dot bovenop je. Die je ook niet lekker in je nek kunt stoppen. Gelukkig had ik mijn dekens nog niet weggedaan, en weer sliep ik er heerlijk onder.
Ze waren wat dunner, maar ik was in de overgang en had het toch al gauw warm.
Dus ze voldeden nog prima.
Ik ben op zoek gegaan naar nieuwe dekens, nergens meer te krijgen.
De beddenwinkel hier in Alphen bestond niet meer. Gezocht op internet, niets.
Echte wollen dekens geprobeerd, nee dat gekriebel beviel me ook niet.
Dus maar weer onder mijn steeds dunner wordende dekens gekropen.
Een vakantie of weekendje weg is voor mij ’s nachts een kwelling, ze hebben altijd dekbedden op de bedden. Ik kan er gewoon niet onder slapen.
Midden in de nacht breekt het zweet me uit, dan gooi ik het dekbed eraf en even later krijg ik het weer koud, dus dekbed weer over me heen.
Tegenwoordig haal ik meteen de hoes van het dekbed af en slaap daaronder, dat gaat beter maar is natuurlijk niet ideaal.
Hoe is het mogelijk dat je nergens meer synthetische dekens kunt kopen.
Mijn zus had de oplossing, ze bracht twee dekens voor me mee.
“ Van een vriend ”zei ze “die is in een verzorgingshuis opgenomen”.
Toen ik de dekens uit de zak haalde rook ik het al:  “ouwe man”, bah.
Bovendien waren het eenpersoons dekens, dus te klein voor mijn bed
Nog steeds slaap ik onder mijn steeds dunner wordende dekens.
Ze zijn inmiddels vijfendertig jaar oud. Vallen bijna uit elkaar, maar ik kan er nog geen afscheid van nemen. Ik heb geen vervanger.

Ik blijf mijn speurtocht voortzetten, ik geef de hoop niet op.